»English   »Mapa serwisu   »Kontakt
organy.art.pl » Instrumenty » Małopolskie » Kraków »

Kraków

Kościół Najświętszego Serca Pana Jezusa (SS. Sercanek)

Głosy Klawiatury Traktura gry Traktura rejestrów
13 2+P elektro-pneumatyczna elektro-pneumatyczna
Prospekt

Eklektyczny kościół klasztorny wzniesiony został w latach: 1898-1900 z inicjatywy św. Józefa Sebastiana Pelczara, założyciela zgromadzenia sercanek. W 1910 roku krakowski organmistrz Kazimierz Żebrowski zbudował w świątyni dwunastogłosowe organy o dwóch manuałach i klawiaturze nożnej. Instrument ten posiadał trakturę pneumatyczną oraz wiatrownice stożkowe. W kontuarze zachowała się oryginalna sygnatura następującej treści:

Kazimierz Żebrowski
organmistrz
w Krakowie
r. 1910


Organy zostały przebudowane w latach: 1976-1977 przez Michała Grygorowicza. Przekształcono wówczas trakturę na system elektro-pneumatyczny, wymieniono pedał prosty na radialny (promienisty), a także dokonano następujących zmian w dyspozycji: wymiana głosu Viola di gamba 8’ w I manuale (częściowo zniszczone piszczałki) na Nasard 2 2/3’; dobudowanie głosu Sesquialtera 2x do II manuału, w związku z czym liczba głosów wzrosła do trzynastu.

Prospekt organowy niearchitektoniczny, bezstylowy, jednosekcyjny, dwudzielny. Człony prospektu umieszczone po bokach okna wypełnionego witrażem z 1900 roku przedstawiającym św. Cecylię, patronkę muzyki kościelnej.

Stół gry wolnostojący. Wiatrownice stożkowe. Miech pływakowy. Dmuchawa elektryczna.

Skala organów – 2 manuały: C-f3; pedał: C-d1.

Stół gry
DYSPOZYCJA ORGANÓW
Manuał I
1. Pryncypał 8'
2. Flet 8'
3. Salicet 8'
4. Oktawa 4'
5. Nasard 2 2/3'
6. Pikolo 2'
Manuał II
1. Flet 8'
2. Eolina 8'
3. Vox celestis 8'
4. Flet 4'
5. Sesquialtera 2x
Pedał
1. Subbas 16'
2. Oktawbas 8'
Połączenia: I-P, II-P, II-I, Super M-I, Super M-II, Subbo II-I.
Włączniki pod klawiaturą I manuału: P, F, T, K, Wk, R.
Urządzenia dodatkowe: Crescendo, Echo (II manuał).
Sygnatura budowniczego
Informacje dzięki uprzejmości Sióstr Sercanek.
Opracowanie opisu: Bartłomiej Kopff, Piotr Matoga.

Bibliografia:
Karta ewidencyjna zabytku (opr. Ernest Kubala, 1982 r.);
Michał Rożek, Barbara Gondkowa, „Leksykon kościołów Krakowa”, Wydawnictwo Verso, Kraków 2006, s. 127.

[PG]

17.02.2007
Bartłomiej Kopff