organy.art.pl » Instrumenty » Łódzkie » Zgierz »ZgierzKościół farny św. Katarzyny Aleksandryjskiej
Głosy |
Klawiatury |
Traktura gry |
Traktura rejestrów |
40 |
3+P |
pneumatyczna |
pneumatyczna |
| Prospekt |
Obecny neogotycki kościół Św. Katarzyny został zbudowany w latach 20. ubiegłego wieku. Początkowo ustawiono w nim 4-głosowy mechaniczny instrument pochodzący z poprzedniej klasycystycznej świątyni. Oczywiście nie mógł on nijak wypełnić brzmieniem znacznie większego wnętrza. Ostatecznie został on przeniesiony do zabytkowego modrzewiowego kościółka na starym cmentarzu rzymsko-katolickim, gdzie służył aż do lat 80. XX wieku, gdy pożar strawił całą świątynię wraz z wyposażeniem.
Obecny instrument zamówiono w wiodącej w Polsce międzywojennej firmie Wacława Biernackiego. Wstępny projekt obejmował 48 głosów. Firma Biernackiego w tym czasie okres świetności miała już za sobą, instrumenty z połowy lat 30. przeważnie były konstruowane fabrycznie z gotowych podzespołów. W zgierskim instrumencie zastosowano m.in. tzw. transmisję (niezależne włączniki) części głosów III manuału do pedału, organy też nigdy nie doczekały się przewidzianego w dyspozycji głosu Sordun 32’ – faktycznie więc mają ok. 40. głosów. Budowę ukończono w 1934 roku, wtedy też dokonano poświęcenia instrumentu. Pierwszy koncert na nowo zbudowanym instrumencie zagrał sam Feliks Nowowiejski, wykonując między innymi jedną ze swych symfonii organowych i dyrygując połączonymi chórami zgierskimi śpiewającymi z towarzyszeniem organowym jego utwory liturgiczne.
Instrument posiada trzy manuały i klawiaturę nożną, zawiera 2756 piszczałek i waży ok. 12 ton. Monumentalny prospekt organowy idealnie dopasowany do stylistyki wnętrza (przede wszystkim ołtarzy) został zaprojektowany przez Wincentego Bogaczyka z Warszawy, osiąga on wysokość 13 metrów.
W czasie swego istnienia organy tylko doraźnie bywały regulowane i podstrajane. Od połowy lat 70. dało się zauważyć wzmożoną aktywność drewnojadów, które znacznie nadwątliły konstrukcję instrumentu. Konieczna była konserwacja na szeroką skalę. Generalny remont rozpoczęto w kwietniu 1999 roku, a zakończono wiosną 2002 roku. Wszystkie prace wykonała pracownia Państwa Szczerbaniaków z Łodzi. Był to pierwszy poważny remont w historii tego instrumentu. Po jego ukończeniu w zgierskiej farze organizowane są cykliczne recitale organowe.
| Kontuar |
DYSPOZYCJA ORGANÓW
|
Manuał I
15. Bourdon 16'
16. Pryncypał 8'
17. Róg nocny 8'
18. Rurflet 8'
19. Salicet 8'
20. Oktawa 4'
21. Szpicflet 4'
22. Mikstura 4-5 ch
23. Tremolo Vox human 8' (jest samo tremolo, bez głosu)
|
Manuał II
24. Kwintaton 16'
25. Pryncypałflet 8'
26. Viola di Gamba 8'
27. Klarnet 8'
28. Gemshorn 8'
29. Trawers-flet 4'
30. Oktawa 4'
31. Nasard 2 2/3'
32. Picolo 2'
33. Tercflet 1 3/5'
34. Cymbel szum. 2 ch
35. Sordun 32' **
|
Manuał III (żaluzja)
36. Harmonium 16'
37. Pryncypał włoski 8'
38. Aeolina 8'
39. Vox coelestis 8'
40. Gedeckt 8'
41. Oktawa 4'
42. Rurflet 4'
43. Kwintflet 2 2/3'
44. Oktawina 2'
45. Sifflet 1 3/5'
46. Kornet 4 ch
47. Trąba 8'
48. Cor anglais 8'
49. Regal 8'
50. Tremolo Rurflet 4'
|
Pedał
1. Pryncypałbas 16'
2. Violonbas 16'
3. Subbas 16'
4. Harminicabas 16' *
5. Kwintbas 10 2/3'
6. Cello 8'
7. Pryncypał włoski 8' *
8. Gedeckt 8' *
9. Oktawa 4' *
10. Sordun 32' **
11. Puzon 16'
12. Trąbka 8' *
13. Cor anglais 8' *
14. Okaryna 2'
|
Połączenia:
51. I/P
52. II/P
53. III/P
54. Super III/P
55. II/I
56. III/I
57. III/II
58. Super I
59. Super II/I
60. Sub II/I
61. Super III/I
62. Sub III/I
63. Super III
64. Sub III
Włączniki ręczne:
Auf Ped.
WK P
WK MI
WK MII
WK MIII
WK POŁ
WK
Wył. Reg.
Wł. Jęz.
I II-III
Tutti
Wył.
Cresc.
Włączniki nożne:
Tutti
Wł. Crescendo
Wł. Rej. Ręczn.
Gen. Wol. Komb.
Wyłączn. I Man.
Pedał Crescendo
Pedał żaluzja III
* transm. z III man.
** nie istniejący
Zdjęcia: Jakub Garbacz
06.06.2003 | Jacek Rządkowski |
|