Radziszów

Kościół św. Wawrzyńca

Prospekt

Pierwsza wzmianka o kościele w Radziszowie pochodzi z 1325 roku, natomiast w XV wieku wzniesiono obecną świątynię parafialną. Budowla ta została zniszczona przez pożar w 1844 roku, a następnie odbudowana w aktualnym kształcie architektonicznym. Organy w radziszowskiej farze istniały już w XVIII stuleciu, bowiem z 1759 roku pochodzi informacja o malowaniu i złoceniu prospektu. Przypuszczalnie ten właśnie obiekt spłonął podczas wspomnianego pożaru. W ramach usuwania zniszczeń spowodowanych przez ogień, zamontowano w świątyni nowy instrument, o którym ówczesny proboszcz, ks. Jan Guth, napisał w kronice parafialnej: "organy [zakupione] wspólnym kosztem kolatora [Eugeniusza Dzieduszyckiego], gromady i moim". Obiekt ten powstał zapewne w drugiej połowie XIX wieku, ponieważ z tego okresu pochodzi istniejący chór muzyczny o bogatej dekoracji snycerskiej. Niedługo później ten sam proboszcz ofiarował sześć korców pszenicy "na zreperowanie organów".

Aktualnie wewnątrz świątyni znajdują się organy zbudowane w drugiej połowie XX stulecia przez firmę Henryka Siedlara z Krakowa. Pierwotnie instrument ten składał się z dwóch symetrycznych szaf rozmieszczonych po bokach chóru muzycznego. W latach 1999-2000, podczas renowacji kościoła, aparat brzmieniowy organów ulokowany został w szafie znajdującej się po prawej stronie chóru, natomiast druga szafa uległa wówczas likwidacji.

Prospekt organowy – bezstylowy, niearchitektoniczny, jednosekcyjny. Stół gry wolno stojący. Wiatrownice stożkowe. Dmuchawa elektryczna.

Skala organów – manuał: C-a³; pedał: C-f¹.

Stół gry

Prospekt przed 1999 r.