Nowy Sącz

Kościół Najświętszego Serca Pana Jezusa (OO. Jezuitów)

Prospekt

Kościół Najświętszego Serca Pana Jezusa (pierwotnie pod wezwaniem św. Elżbiety), zwany popularnie kościołem kolejowym, został zbudowany w latach 1897-1899 według projektu Teodora Talowskiego. Między 1903 a 1914 rokiem zakupiono do niego pierwsze organy, które zbudował prawdopodobnie Tomasz Fall ze Szczyrzyca.

W latach 1925-1931 kościół został rozbudowany. W rok później Bartłomiej Ziemiański ze Szczyrzyca, uczeń Tomasza Falla, zbudował nowe organy, być może z wykorzystaniem elementów poprzedniego instrumentu. Miały one 8 głosów, jeden manuał i pedał, trakturę mechaniczną i wiatrownice stożkowe. W II połowie lat 40. XX w. zainstalowano dmuchawę elektryczną.

W 1963 r. organy przebudował Dominik Biernacki z Warszawy. Powiększył on organy do 14 głosów, zmienił trakturę na elektropneumatyczną oraz zainstalował nowy stół gry.

W 1971 r. Theodor Böhme z Lubania wraz ze Stanisławem Broszko z Bolesławca powiększyli instrument do 18 głosów. Po tej rozbudowie dyspozycja organów była następująca:

W latach 1971-1975 zainstalowano jeszcze 5 nowych głosów.

Największa rozbudowa organów, której efektem jest ich stan obecny, miała miejsce w latach 1978-80. Wykonał ją Stanisław Wolak, miejscowy organista. W ramach tych prac dobudowano sekcję manuału III, zawieszoną ponad oknem na chórze, między istniejącymi szafami organowymi. Intonację i strojenie wykonał Eugeniusz Bałchan z Chmielnika, natomiast instalację elektryczną - Jan Bryl z Krakowa (obaj to byli pracownicy firmy Biernackich).

W 2004 r. remont organów przeprowadził Tomasz Nowak z Krakowa. W 2006 r. remontowi poddano sekcję manuału III. Wtedy też zainstalowano ruchome figury na prospekcie.

Prospekt pierwotnie neogotycki, dwuczłonowy, obecnie dwusekcyjny, złożony z dwuczłonowej sekcji głównej i quasi-pozytywu, przerobiony. Wiatrownice stożkowe. Dwie dmuchawy elektryczne. Stół gry wolno stojący; grający siedzi bokiem do ołtarza.

Skala manuałów: C-a³; skala pedału: C-f¹.

Stół gry