Warszawa

Warszawskie Towarzystwo Muzyczne

Pozytyw z początku XIX w., w późniejszych latach przebudowany. Wedle napisów na wiatrownicy pozytyw był remontowany w latach: 1832, 1869, 1882 oraz w 1893 r.  („Czesław Kuśmierski przerabiał w 1893 r.”). Prospekt klasycystyczny z późniejszymi elementami neogotyckimi, być może z 1869 r.

Pozytyw pierwotnie znajdował się w kaplicy cmentarnej w Węgrowie, skąd w 1966 r. został przewieziony do Woli Gułowskiej, a tam uratowany przed spaleniem w 1968 r. przez ówczesnego kierownika WTM, Stefana Sutkowskiego. W 1968 r. jego rekonstrukcji dokonał Czesław Kruszewski. Dorobiono wówczas ok. 50% brakujących piszczałek oraz wstawiono nowe piszczałki prospektowe cynowe w miejsce starych cynkowych, umieszczonych tam po 1918 r. i nowy miech pływakowy w miejsce starych dwóch klinowych, które jednakże nie pochodziły z czasów powstania instrumentu. Kolejnej renowacji dokonał w 1981 r. Mariusz Syller.

Wiatrownice klapowo-zasuwowe, miech pływakowy z podawaczem klinowym, kalikowanie ręczne i silnik elektryczny wewnątrz szafy organowej.

Manuał: G-e³ (bez dis³). Kolejność ustawienia głosów od strony prospektu.