Prażmów

Kościół św. Franciszka z Asyżu

Ogólny widok instrumentu

Organy niezachowane

Jeszcze w 1961 r. wewnątrz kościoła istniał 7-głosowy, mechaniczny instrument o jednym manuale i pedale, wykonany przez nieokreślonego organmistrza. Stół gry wbudowany był w bok szafy organowej, natomiast zewnętrzną strukturę obiektu można było scharakteryzować następująco:

Prospekt organowy (wysokość: 350 cm, szerokość: 240 cm) architektoniczny, jednosekcyjny, trójpolowy. Złożony z nieznacznie wybrzuszonej wieżyczki centralnej flankowanej polami bocznymi. Wszystkie pola wyodrębnione lizenami, w górnych partiach wypełnione pełnymi, uproszczonymi kotarkami. Na osiach lizen skrajnych para wazonów. Wieżyczka zwieńczona belkowaniem, na którym pełnoplastyczne rzeźby aniołów flankujące wazon. Prospekt utrzymany w popielatej tonacji kolorystycznej.

Powyższe informacje zredagowane zostały w oparciu o dwie koperty ewidencyjne przechowywane w archiwum parafialnym. Jeden z tychże dokumentów nosi datę: 25 IX 1961 r., co z kolei pozwala sądzić, że w tym czasie omawiany instrument wciąż mieścił się na chórze muzycznym (teza ta została już podana na początku artykułu). Według Jerzego Gołosa, został on stamtąd usunięty niedługo później: po 1962 r. Niestety, obydwie koperty ewidencyjne, zajmujące się głównie samym prospektem, nie przekazują żadnych danych odnośnie dyspozycji poza podaniem ilości głosów oraz liczby klawiatur.

Organy istniejące

Obecny instrument został zbudowany po 1962 r. przez nieokreślonego organmistrza. Wyposażony jest w trakturę pneumatyczną, wiatrownice stożkowe i wolnostojący stół gry. Organy nie posiadają klasycznego prospektu piszczałkowego.

Organy niezachowane (po 1817 r.) – prospekt

Organy niezachowane (po 1817 r.) – stół gry