Na początku XXI wieku, w obliczu złego stanu dotychczasowego instrumentu oraz jego nikłej wartości muzycznej, podjęto decyzję o budowie nowych organów, ulokowanych w zabytkowych szafach. Inicjatorem tego przedsięwzięcia był ks. infułat Jerzy Bryła, ówczesny proboszcz miejscowej parafii. Prace organmistrzowskie powierzono firmie Włodzimierza Truszczyńskiego, która w 2003 roku ukończyła instrument dysponujący 32 głosami, rozdzielonymi pomiędzy trzy manuały i pedał. Organy wyposażono w elektromagnetyczną trakturę rejestrów współpracującą z komputerowym systemem pamięci typu Setzer.

Rozmieszczenie poszczególnych sekcji brzmieniowych:

I i II manuał – lewa szafa organowa (traktura gry – mechaniczna);
III manuał – nowopowstała szafa ekspresyjna, usytuowana za attyką głównego ołtarza, na osi kościoła (traktura gry – elektryczna);
Pedał – prawa szafa organowa (traktura gry – elektryczna).

Prospekt organowy klasycystyczny, jednosekcyjny, dwuczłonowy, pozbawiony pól piszczałkowych. Złożony z dwóch szaf ustawionych po bokach attyki głównego ołtarza. Każda z szaf usytuowana w narożniku prezbiterium. Dwie większe ściany szaf przylegające do muru kościoła, pozostałe cztery ściany załamywane pod kątem prostym, widoczne z wnętrza, oparte na delikatnie poszerzonym cokole zdobionym cekinami i gzymsowaniem z kanelurą, ożywione dwukondygnacyjnymi płycinami. W dolnych kondygnacjach płaskorzeźby przedstawiające instrumenty muzyczne zawieszone na wieńcach laurowych. W górnych kondygnacjach powtarzający się, płaskorzeźbiony herb Gryf. Szafy zwieńczone belkowaniem z kanelowanymi wspornikami w formie krenelażu. Prospekt malowany. Detal snycerski złocony.

Stół gry wolno stojący. Wiatrownice klapowo-zasuwowe. Dmuchawa elektryczna.

Skala organów – 3 manuały: C-g³; pedał: C-f¹.