Bieruń

Kościół Św. Walentego

prospekt

Ośmiogłosowy pozytyw kościoła Św. Walentego w Bieruniu Starym zbudowany został prawdopodobnie w II połowie XVII wieku przez nieznanego organmistrza. Ponad sto lat służył bieruńskiej świątyni parafialnej Św. Bartłomieja. W 1777 roku zbudowano tam nowe 15 głosowe organy i wtedy pozytyw został przeniesiony do drewnianego kościoła cmentarnego. Jest wymieniony w inwentarzu kościoła Św. Walentego z 1786 roku. Był kilkakrotnie remontowany, a w 1845 roku, podczas pożaru miasta został poważnie uszkodzony. Gruntownej renowacji instrumentu podjął się w 1856 roku organmistrz Jan Wochnik. W roku 1917 pozytyw został pozbawiony cennych cynowych piszczałek prospektowych, które skonfiskowały na cele wojenne ówczesne władze pruskie. Rekonstrukcji dokonała dopiero w latach 1941 - 43 znana śląska firma organmistrzowska "Klimosz i Dyrszlag" z Rybnika, utrzymując instrument w formie nadanej mu przez przebudowę Wochnika (a więc jako sześciogłosowy). Kolejnego uszczerbku pozytyw doznał w czasie dwóch kolejnych pożarów kościoła Św. Walentego (w 1971 i 1972 roku). Przy okazji renowacji świątyni zwrócono uwagę na jego wyjątkowe walory historyczne i brzmieniowe i zdecydowano o przekazaniu go do konserwacji. Prace rekonstrukcyjne wykonały Pracownie Konserwacji Organów Zabytkowych z Krakowa.

stół gry

fragment wnętrza instrumentu

j. w.